In het paradijs

Dinsdag 28 februari

Deze ochtend konden we nog heerlijk van de zon genieten. We waren natuurlijk weer vroeg wakker. Douchen, ontbijten en dan liggen. Maar wat een rot vliegjes ineens. Je zat helemaal onder en omdat we onder de zonnebrand zaten, kregen we die krengetjes niet van ons lijf af. Dan maar een duik in het zwembad. Misschien dat chloor helpt tegen die insektjes. Maar ook dit hielp niet. Dan maar een flinke tippel langs het strand. Daar waren in ieder geval geen vliegjes. En toen we daar van terug kwamen waren ze gevlogen. Heerlijk aan mijn vierde boek verder. Chris gaat nog even lunchen en dan is het tijd om de koffers te pakken en te douchen.

Om 14.00 uur werden we opgehaald door een chauffeur van Visit Lanka. Deze bracht ons in een personenauto naar het vliegveld. Nou wisten we dat het vliegveld van Colombo een eindje weg was van Koggalla. Maar deze rit!!!!! We waren al om 17.00 uur bij Colombo. En dan is het net als in alle steden van de wereld op dit tijdstip spitsuur. We moesten door Colombo om bij het vliegveld te komen. Nou dit is werkelijk te crazy. Alles rijdt door elkaar, fietsen, tuktuks, auto's, bussen. En dan steekt er af en toe een koe over midden in de stad. Alle verkeer ligt dan stil. Je zou er een film van kunnen maken. Het gevolg van dit alles was dat we pas om 19.00 uur op het vliegveld aankwamen. En dan krijgen we ook nog eens een flinke hoosbui onderweg.

We zouden pas om 21.35 uur vliegen, dus tijd zat. Maar wat een drama zeg. Ik schrijf dit verhaal nu in het vliegtuig. We zijn bijna ready for take-off.
Het is pikkedonker nu en de regen is opgehouden. Over een uurtje landen we op Male, de luchthaven van de Malediven. We hebben niets meer gehoord van alle ellende die op deze eilandengroep speelde. We gaan er dus maar vanuit dat er geen vuiltje aan de lucht is. Met een speedboot worden we midden in de nacht in een klein half uur naar ons resort gebracht.

En als we morgen wakker worden, zijn we in het paradijs beland. Tenminste als ik alle verhalen mag geloven. Als we internet hebben zal ik jullie zo snel mogelijk deelgenoot maken van het paradijs.

Tot morgen.


Woensdag 29 februari

Vannacht ben ik een paar keer wakker geweest. Is het nou nog niet licht? Maar uiteindelijk om 06.50 uur is het zover. Ik kijk langs het rolgordijn naar buiten en zie daar een helblauwe, zeer kalme zee, voor mij opdoemen. Vlug douchen en dan een kijkje nemen. De afstand van onze bungalow tot het water is nog geen 10 meter. Direct al zie ik een baby rifhaaitje zwemmen. Geweldig. De hele lagune is helblauw met af en toe een donkerder blauw stuk. Tijdens mijn eerste snorkelsessie zie ik dat het daar stukken dieper is. Je staat trouwens maar tot boven je knieen in het water. Dit is echt geweldig. De  soorten vissen en de aantallen vallen mij in eerste instantie tegen en ook is er bijna geen koraal. Morgen zoeken we een ander plekje om te snorkelen. We genieten volop. Op een moment noemt Chris dit een paradijs. En als hij zoiets dan is het echt geweldig.