Water, water en nog eens water
Door: Marianne Brink
Blijf op de hoogte en volg Marianne
24 Februari 2012 | Sri Lanka, Colombo
Donderdag 23 februari
Vandaag maken we weer een boottocht. Onze gids Sammy komt ons ophalen. Na een dik uur zijn we bij de lagune waar we moeten zijn. We rijden over de weg die hevig is getroffen door de tsunami in 2004. Je hart huilt als je ziet hoeveel huizen nog verwoest zijn en niet opgebouwd. Je vraagt je dan af waar al dat geld dat in ieder geval door ons Nederlanders is ingezameld naar toe is gegaan. Ook vele graven vind je langs deze kustweg. Wat een vreselijke tragedie moet zich hier hebben afgespeeld. We stoppen ook nog even bij het monument voor de vele getroffen slachtoffers in Sri Lanka.
We stappen de bootjes in en varen langs verschillende kleine eilandjes. We zien mooie ijsvogels. Maar wat is het lastig deze prachtige beestjes op de foto te krijgen. We nemen een kijkje op een eiland waar een boedhistische tempel is en op een eilandje waar ons wordt voorgedaan hoe kaneelstokjes worden gemaakt. Nee, niet degene die ze op de kermis verkopen. Jammer.
Als we weer uitgestapt zijn bezoeken we een schilpadden opvangcentrum. Hier worden eieren van schildpadden onder het zand gestopt en als de schildpadjes uit hun ei zijn gekropen worden ze in een waterbasin gelaten. Na een paar dagen, als het schild hard is worden de beestjes in de nacht vrijgelaten in zee. Vogels en leguanen zijn gek op de eieren, daarom worden ze opgegraven. Om dezelfde reden worden de kleine schildpadjes ook 's nachts in zee gelaten.
Na de lunch bezoeken we een maskerfabriekje. Van bepaalde bomen in Sri Lanka wordt het hout gebruikt om deze maskers te maken.
Dan bezoeken we Galle. We nemen een kijkje binnen de vesting. Wat is het hier prachtig. Ook hier is een Nederlandse kerk en liggen hier weer vele Nederlanders begraven. Galle krijgt van de Nederlandse regering geld om het stadje binnen de vesting te onderhouden.
Laat in de middag zijn we weer in het hotel. We knallen onze spullen neer en nemen een duik in zee. Nou dat hadden we beter niet kunenn doen. De zee is zo wild dat je echt niet meer op je benen kan blijven staan. Chris en ik werden dan ook net niet verzwolgen door dit watergeweld. Maar we weten nu wel dat we allebei een driedubbele salto onder water kunnen maken. Proesttttt.
Vandaag maken we weer een boottocht. Onze gids Sammy komt ons ophalen. Na een dik uur zijn we bij de lagune waar we moeten zijn. We rijden over de weg die hevig is getroffen door de tsunami in 2004. Je hart huilt als je ziet hoeveel huizen nog verwoest zijn en niet opgebouwd. Je vraagt je dan af waar al dat geld dat in ieder geval door ons Nederlanders is ingezameld naar toe is gegaan. Ook vele graven vind je langs deze kustweg. Wat een vreselijke tragedie moet zich hier hebben afgespeeld. We stoppen ook nog even bij het monument voor de vele getroffen slachtoffers in Sri Lanka.
We stappen de bootjes in en varen langs verschillende kleine eilandjes. We zien mooie ijsvogels. Maar wat is het lastig deze prachtige beestjes op de foto te krijgen. We nemen een kijkje op een eiland waar een boedhistische tempel is en op een eilandje waar ons wordt voorgedaan hoe kaneelstokjes worden gemaakt. Nee, niet degene die ze op de kermis verkopen. Jammer.
Als we weer uitgestapt zijn bezoeken we een schilpadden opvangcentrum. Hier worden eieren van schildpadden onder het zand gestopt en als de schildpadjes uit hun ei zijn gekropen worden ze in een waterbasin gelaten. Na een paar dagen, als het schild hard is worden de beestjes in de nacht vrijgelaten in zee. Vogels en leguanen zijn gek op de eieren, daarom worden ze opgegraven. Om dezelfde reden worden de kleine schildpadjes ook 's nachts in zee gelaten.
Na de lunch bezoeken we een maskerfabriekje. Van bepaalde bomen in Sri Lanka wordt het hout gebruikt om deze maskers te maken.
Dan bezoeken we Galle. We nemen een kijkje binnen de vesting. Wat is het hier prachtig. Ook hier is een Nederlandse kerk en liggen hier weer vele Nederlanders begraven. Galle krijgt van de Nederlandse regering geld om het stadje binnen de vesting te onderhouden.
Laat in de middag zijn we weer in het hotel. We knallen onze spullen neer en nemen een duik in zee. Nou dat hadden we beter niet kunenn doen. De zee is zo wild dat je echt niet meer op je benen kan blijven staan. Chris en ik werden dan ook net niet verzwolgen door dit watergeweld. Maar we weten nu wel dat we allebei een driedubbele salto onder water kunnen maken. Proesttttt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
